همانطور که میدونید کشور ما کشوری با اقلیم گرم و خشک است. در سال های گذشته در کتاب های جغرافیا این جمله را بار ها خوانده ایم ولی از سرمایه گذاری برای تشدید این مسئله چیزی به چشم ندیدیم. افزایش جمعیت در ایران باعث شده که در 90 سال اخیر میزان سرانه آب تجدید پذیر سالانه ی کشور 11600 متر مکعب کاهش پیدا کند و به 1400 متر مربع برسد. با پیشروی همین روند ایران را باید در کنار کشور هایی چون سودان و سومالی و سایر کشور های خشک قرار داد که مردم برای خرید آب صف میکشند.

منابع آب ایران به 3 بخش تقسیم میشوند که 93 درصد این آب ها صرف کشاورزی میشود ، 6 درصد به بخش خانگی تعلق دارد و 3 درصد در سایر صنعت ها استفاده میشود.  93% چشم ها رو به سمت خودش جذب میکند ، این میزان آب در بخش کشاورزی حاصل ندانم کاری های کشاورز ها و مسئولیت بخش تبلیغات است. روش های آبیاری صحیح باید به کشاورزان آموزش داده شود تا این عدد روندی نزولی داشته باشد. 

آبیاری قطره ای بهترین گذینه برای کشاورزی در این شرایط است. هزینه ای که برای نصب این سیستم خرج میشود در آینده ای نچندان نزدیک با افزایش بازده محصول جبران میشود و آوردن بهانه هزینه صرفا نشانه ی کوتاه فکری است.